Leontine (49) heeft al sinds 1996 diabetes type 1. Ze leerde ermee omgaan, maar worstelt er ook nog weleens mee. ‘Soms kan ik doorslaan in leven volgens het boekje.’
‘Weet je wat de meeste mensen altijd denken? “Oh, Leontine is zo vrolijk en positief, je kunt prima leven met diabetes type 1.” En ja, daar kun je ook prima mee leven. Maar wat óók waar is: het is mentaal zwaar, waardoor ik soms fysiek uitgeput ben van het denken. Omdat ik continu moet bedenken wat ik eet, drink en doe. Allemaal om maar een goede time in range te hebben: het percentage van de tijd waarop je glucosewaarden binnen de streefwaarden vallen.’
Time in happiness
‘Soms kan ik doorslaan in leven volgens het boekje. Ik heb er ooit zelfs een angststoornis door opgelopen. Soms moet ik mezelf dwingen om te denken: time in happiness is óók belangrijk. Het is lekker weer, ga gewoon een ijsje halen met je zoon. Of ga wél met je vriendinnen mee naar dat festival. Zolang ik maar voldoende insuline of druivensuikers meeneem. En ervoor zorg dat ik de dag erna niet te veel te doen heb.’
Van model tot fotograaf
‘Met diabetes is hetzelfde mogelijk als zonder diabetes. Dat durf ik na 29 jaar wel te zeggen. Ik sloeg het advies van de internist in de wind en ben de hele wereld over gereisd als fotomodel. Het kost alleen wat meer energie en voorbereiding. Inmiddels werk ik als fotograaf. Ook daarin laat ik me niet tegenhouden door mijn diabetes. Ik doe vooral familieshoots; dat kan best druk en stressvol zijn. Daardoor word ik weleens verrast door lage glucosewaarden. Dat leg ik dan altijd uit aan mijn modellen, maar ik baal dan wel. Op andere momenten kan ik thuis in alle rust beelden bewerken. Die balans moet ik voor mezelf bewaken. Liever dat dan een kantoorbaan.’
Géén welvaartsziekte
‘Hoeveel goedbedoelde adviezen of vooroordelen je wel niet krijgt als je vertelt dat je diabetes hebt… Van “Het is een welvaartsziekte, je moet gezonder gaan eten” tot acupunctuur en homeopathische middelen; ik heb alles al gehoord. Geloof me: als geen ander weet ik hoe belangrijk voeding en bewegen zijn. Het is soms moeilijk uit te leggen dat diabetes type 1 anders is dan type 2. Er is weinig bekendheid over auto-immuunziekten. Alleen mensen die dicht bij je staan, zien al die momenten op een dag waarop je worstelt met je ziekte. Hopelijk gaat de campagne 24-7 Diabetes bijdragen aan extra bekendheid en kennis. Dat is hard nodig.’
